ต่างโลกมันก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย

"สายแล้วๆๆ !!!!" ทำไมทางมันไกลจังนะ ผมวิ่งไปดูข้อมือตัวเองไปพลาง "อีก15นาทีเลยเหรอ!?!?" บ้าเอ๊ยยย

และและก็ถึงซะที ผมยืนหอบอยู่หน้าโรงเรียนมัธยมปลาย "โช~~ อรุณสวัสดิ์~" "อรุณสวัสดิ์ มิกะจัง" เสียงที่คุ้นเคยมันแล่นเข้าหูมา อ้อ ก่อนเราจะไปกันต่อ ผมชื่อโชตะ ชายญี่ปุ่น อายุ17ปี แต่ก็นะ ผมยังโสด แต่เพราะมีมิิิิิกะจังนี่หล่ะน๊า~~ ที่ทำให้ผมรู้สึกว่าโรงเรียนมีสิ่งน่าสนใจ เราเดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมกัน "ปีนี้แล้วสินะโชคุง สู้ๆนะ ^_^" มิกะยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยน "นั่นสินะ" ผมตอบไปยิ้มไป ใช่แล้ว ปีสุดท้ายที่จะมีชีวิตในโรงเรียนมัธยม "ทุกคนยืนขึ้น!!!" เสียงหัวหน้าห้องดังขึ้น เคียวคุง หนุ่มแว่นผมดำผู้เคร่งระเบียบ เหมาะแก่การเป็นหัวหน้าห้องที่สุด

16.00นาที

"เจอกันนะโชคุง ^_^" "เจอกันนะ~~~" ผมโบกมือลามิกะจัง อยากอยู่ต่อจังเลยน๊า~~ หิวจังเลยน๊า ไปมินิมาทซักหน่อยดีกว่า ผมเดินมาถึงมินิมาทในเวลาไม่นาน ตี๊ดี่~~ ผมเดินไปที่ตู้น้ำ ผมหยิบชาเขียวและซูชิลดราคาแล้วเดินไปที่แครชเชียร์เพื่อคิดเงิน "ทั้งหมด350เยนค่า~" ผมเดินออกจากมินิมาทมา ระวัง!!!! ผมเห็นแสงไฟจ้ามาส่องมาจากถนน เอ๊ะ!? ทำไมผมรู้สึกว่าตัวเองเบาจัง หรือผมกำลังจะตายเหรอ? อะไรกัน?

"โชริว........" เสียงอะไรหน่ะ ผมมองอะไรไม่เห็นเลย

"โชริว.....!!"เสียงนั้นมันดังขึ้นเรื่อยๆ เสียงอะไรกัน

"โชริวมาคุ!!" แล้วผมก็เจอแสงสว่างมากๆ มันสว่างเหมือนระเบิดแสงในเกมส์ที่เคยเล่น และผมก็สลบไป

ผมลืมตาขึ้น ป่าเหรอ? ทำไมกัน "อะไรกันเนี่ย??" ผมมองไปรอบๆตัวพร้อมเกาหัวด้วยความงง "หยุดนะ!!!!" เสียงคนนี่นา "ช่วยด้วยครับ!!! ผมอยู่ตรงนี้!!!" เสียงนั้นมันวิ่งเข้ามาพร้อมเสียงที่ดังขึ้นเรื่อยๆ "แกนี่เอง จอมมาร!!!" จอมมาร? ผมทำหน้างงใส่เหล่าอัศวินที่ดูยังไงก็นึกว่าถ่ายหนังแฟนตาซีชัดๆ "ทำอะไรกันเหรอครับเนี่ย?" ไม่ทันขาดคำ ทหารคนหนึ่งวิ่งเข้ามาพร้อมดาบอันใหญ่ เหวี่ยงขนาบกับพื้น ผมเอี้ยวตัวแต่โดนเสื้อของผม แคว๊ก เอ๊ะ? เสื้อขาดเหรอ!? ของจริงเหรอเนี่ย ผมหันหลังแล้วตะโกนบอกด้วยความงงและถามเหล้าอัศวิน"จะทำอะไรหน่ะ!!พวกนาย"

"โชริวมาคุ!!" เสียงนั่นดังขึ้นมาอีกแล้ว !? "เสียงใครหน่ะ" ผมนึกในใจ "ได้ยินข้าแล้วสินะ เจ้าโชริวมาคุ" ผมสับสนมาก "เจ้าต้องการสิ่งใด" ผมต้องการอะไรกัน? แต่ผมไม่ทันระวัง ดาบของอัศวินคนหนึ่งเหวี่ยงเฉือนโดนแขน เลือดสีแดง และความเจ็บมันค่อยๆเพิ่มขึ้น "พลัง ผมต้องการพลัง!!!!" "ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงนั้นหัวเราะลั่นในความคิดของผม "เอาสิ ข้าจะมอบพลังที่ยิ่งใหญ่ให้เจ้า เรียกชื่อข้าสิ ชื่อที่มันสลักในวิญญาณของเจ้า!!" อ้า ชื่อบ้าๆที่ผมเคยได้ยินมาตั้งแต่เด็ก ชื่อที่ผมไม่ชอบมันแม้แต่น้อย ผมตะโกนเสียงดัง "ชิโระริวมารุ!!!"

โปรดติดตามตอนต่อไป